วันที่ 27 พฤศจิกายน 2566 เมื่อเวลา 18.00น.ของวานนี้ ผู้สื่อข่าวประจำจังหวัดสุรินทร์เดินทางไปที่บ้านเลขที่ 54 บ้านอำปึล หมู่ที่3 ตำบลโชกเหนือ อำเภอลำดวน จังหวัดสุรินทร์ เป็นบ้านของ นายคมกริช ชมบัว (หรือนนท์) อายุ 29ปี ที่เป็นแรงไทยทำงานในประเทศอิสราเอล ที่โดนกลุ่มฮามาสจับเป็นตัวประกัน เมื่อวันที่ 7ตุลาคม 2566 ที่ผ่านมา วันนี้ครอบครัวต่างยิ้มสีหน้าดีใจหายห่วง หลังจากทราบว่าลูกชายถูกปล่อยตัว หลังจากที่ น.นายเศรษฐา ทวีสินนายกรัฐมนตรี ทวีตข้อความผ่าน X ว่า ดีใจด้วยครับ เมื่อ วันที่ 25 พ.ย. เวลา 23:50 (เวลาท้องถิ่น) ตัวประกันไทยได้รับการปล่อยตัว มีรายชื่อดังนี้
- นัฐพร อ่อนแก้ว
- คมกฤษ ชมบัว
- อนุชา อ่างแก้ว
- มณี จิระชาติ จากการตรวจร่างกายในเบื้องต้น
- ทุกคนสุขภาพดี ไม่มีใครต้องการการรักษาพยาบาลเร่งด่วน
- ทุกคนพูดคุยและเดินได้ปกติ
- ทุกคนดีใจที่ได้รับการปล่อยตัว โดยรวมสุขภาพจิตยังดีอยู่ พูดคุยได้ปกติ ต้องการอาบน้ำและติดต่อกลับหาญาติ
ขณะนี้อยู่ระหว่างเดินทางไปที่ รพ. Shamir Medical Center (Assaf Harofe)
ขอขอบคุณ กระทรวงต่างประเทศและฝ่ายความมั่นคงครับ - ต่อมาผู้สื่อข่าวได้พบกับ นางพรทิพย์ ชมบัว อายุ 54ปี (คุณแม่ของนนท์) และ นายสุนันท์ ชมบัว (คุณพ่อของนนท์) ต่างเรียกให้ผู้สื่อข่าวเข้ามาภายในบ้าน พร้อมกับให้ผู้สื่อข่าวดูคลิป ที่ชาวบ้านที่ถ่ายไว้ ในขณะที่ลุ้นระทึกจากข่าว ว่าคนที่โดนฮอามาสปล่อยตัวออกมา จะมีนายคมกริช ชมบัว (ลูกชาย) ด้วยหรือเปล่า ปรากฏว่าได้ยินชื่อลูกชายตนเอง ต่างกระโดดกอดกัน ในกลุ่มบรรดาญาติพี่น้อง เพราะดีใจที่ลูกชายรอดและจะได้กลับบ้าน
- นายสุนันท์ ชมบัว (พ่อแรงงานไทย) เล่าว่าเมื่อตี 05.30น.ได้รับสายจากลูกสาวที่ ได้แฟนอยู่จังหวัดศรีษะเกษ บอกว่า “พ่อนนท์ปลอดภัยแล้ว”ตนจึงตื่นขึ้นมาพร้อมกับปลุกญาติพี่น้องที่ มานอนด้วยให้ลุกและรีบติดตามข่าวสารโดยเร็ว ตอนที่ดูข่าวและเห็นรูปลูกชายที่โดนปล่อยตัว ตอนนั้นตนเองทำอะไรไม่ถูก ร้องไห้อย่างเดียว และชาวบ้านและเหล่าบรรดาญาติพี่น้องต่าง นำด้ายมาผูกแขนรับขวัญ ตนอยากฝากขอบคุณหน่วยงานที่เกี่ยวข้องทุกหน่วยงาน ที่ให้การช่วยเหลือตลอดมา
- นางพรทิพย์ ชมบัว อายุ 54ปี (คุณแม่แรงงานไทย) เล่าว่า หลังจากที่ตนและสามีรู้ข่าวก็ตื่นเต้นดีใจทำอะไรไม่ถูก ยิ่งกว่าถูกรางวัลที่ 1 ตนและครอบครัวรวมถึงเหล่าบรรดาญาติพี่น้อง ต่างรอคอยลูกชายกลับบ้าน และเตรียมโกนหัวบวชให้ลูกชายทันทีเมื่อมาถึงบ้าน วันนี้เวลา 15.30น.ได้มีสายโทรเข้า และตนได้รับสาย ได้ยินเสียงผู้ชายพูดว่า “แม่หนูลูกแม่เอง” ตนจึงตอบไปว่า “ใครน้อ” ลูกชายตอบมา “ว่านนท์ลูกแม่”เท่านั้นแหละตนร้องไห้โฮเลยเพราะดีใจ จำเสียงลูกชายไม่ได้ เพราะเสียงแหบ คำถามแรกที่ลูกถาม แม่สบายดีไหม เฒ่าแก่ได้ส่งเงินให้แม่ใช้ไหม ลูกชายเป็นคนดีและเป็นห่วงเรื่องปากท้องพ่อแม่ตลอด และตนมีความเชื่อว่า ก่อนที่ลูกชายจะเดินทางมาอิสราเอลเมื่อ4ปีที่แล้ว ตนได้ตัดชายผ้าถุง และโกยดินในบ้านใส่ถุงให้ลูกติดตัวไป เพราะเชื่อว่าพระแม่ธรณีและชายผ้าถุงของแม่จะปกป้องให้ปลอดภัย (เป็นความเชื่อส่วนบุคคล)
