วันที่ 10 สิงหาคม 2566 เมื่อเวลา 20.15 น. ศูนย์วิทยุหน่วยกู้ภัยสุรินทร์ได้รับแจ้งจากนายศักดิ์ อยู่บ้านเลขที่ 144 ม. 11 ตำบลนอกเมือง อ.เมือง จ.สุรินทร์ ขอความช่วยเหลือให้ไปจับงูเหลือมตัวขนาดใหญ่เข้ามากินลูกสุนัขอยู่ภายในบ้าน หลังรับแจ้งหน่วยกู้ภัยสุรินทร์พร้อมอาสาสมัครประจำศูนย์ฯ นำอุปกรณ์จับงูไปที่บ้านหลังเกิดเหตุเป็นบ้านปูนชั้นเดียวรอบบ้านกั้นเป็นกำแพงอยู่ติดกับถนนลูกรัง
จากการตรวจสอบที่ภายในบ้านซึ่งเป็นหลังบ้านและเป็นป่าอ้อย อาสากู้ภัยพบงูเหลือมขนาดใหญ่ความยาวประมาณ3 เมตร น้ำหนักประมาณ 15 กิโลนอนนิ่งอยู่หลังบ้าน หน่วยกู้ภัยใช้อุปกรณ์คล้องจับงูเหลือมตัวดังกล่าวประมาณ 5 นาที เนื่องจากงูเหลือมมีท่าทีดุร้ายไม่ยอมให้จับง่ายๆ อ้าปากพร้อมจะฉกตลอดเวลา หลังจับใส่กระสอบปุ๋ยได้สำเร็จ จึงนำไปปล่อยคืนป่าสู่ธรรมชาติต่อไป
นายศักดิ์ กล่าวว่า ช่วงประมาณ 20.00 น.ตนได้ยินเสียงสุนัขแม่ลูกอ่อนที่เลี้ยงไว้ 2 ตัว เห่าแบบคำรามเสียงดังมาก จนตนรู้สึกผิดปกติเหมือนกับมันเจออะไรบางอย่างอยู่ภายในบ้าน จึงออกมาดูในจุดที่สุนัขเห่า ตนถึงกับผงะตกใจสุดชีวิตเมื่อเห็นงูเหลือมยักษ์ตัวใหญ่มาก ตนจึงเรียกสุนัขที่เลี้ยงไว้ให้ออกห่างและตามหาลูกสุนัขที่อายุราวๆ1เดือนอีก 5ตัว แต่พบลูกสุนัขแค่ 3ตัว อีก2ตัวยังหาไม่พบ คาดว่าอาจถูกงูเหลือมตัวดังกล่าวกินเข้าไปแล้ว จากนั้นตนจึงวิ่งออกไปตามญาติที่บ้านอยู่ใกล้กันมาช่วย แล้วโทรหาหน่วยกู้ภัยสุรินทร์ให้มาช่วยจับดังกล่าว โดยบ้านตนนั้นมีงูเข้าบ้านเป็นประจำเพราะติดกับป่าอ้อย แต่ครั้งนี้เป็นงูเหลือมที่ขนาดใหญ่กว่าทุกครั้ง ตนรู้สึกสงสารลูกสุนัขทั้ง 2ตัวถ้าถูกงูเหลือมตัวดังกล่าวกินไป
